ولایت مطلقه فقیه خوشمزه است؟ نوش جان!

سلام آقای منتصب! احوال شما؟
چه می کنی با ولایت پذیری؟ طعم آن را می پسندی؟
البته تو فراوان سوار این موج شده ای، بسیار از نزدیکی به ولی فقیه بهره مند گشته ای و شیرینی آن را بارها و بارها چشیده ای، اما چه خوب که برای یک بار هم که شده، ته تلخ خیار را گاز زدی تا شاید بفهمی ولایت مطلقه یعنی چه!
می بینی چه سخت است که بر خلاف خواسته ات چیزی را به تو تحمیل کنند؟
اما به راستی چرا این قدر معطل کردی؟ چرا صبر کردی تا جوهر مرقومه "مقام معظم" خشک شود و 7 روز و 14 ساعت هم از آن بگذرد و بعد اطاعت کردی؟ آن هم با اکراه؟ مگر نه این که سرباز و خادم رهبر و "نطام ولایی" هستی؟ مگر در مناظره ها چندین بار توی دهن رقبا و مردم نزدی که "نظام یعنی رهبر و بنده و مردم؟" که البته منظورت از مردم همان جماعت اندک اطراف خودت بوده و هست.
پس چه شد؟ چرا این قدر کوتاه و به سختی برای "ولی" ات نامه نوشتی و به استناد ماده 57 قانون اساسی و نه با ارادت به "معظم له" فرمان حکومتی را پذیرفتی؟
کاش می فهمیدی که مردم ما، حداقل همان 20 میلیونی که به غیر از تو رأی دادند، پذیرش اجباری تو به عنوان رئیس جمهور برایشان خیلی سخت تر از عزل پدر عروست برای تو بود.
تو 7 روز صبر کردی و تلاش کردی تا شاید بتوانی راه حلی پیدا کنی، در حالی که خودت و رهبرت به جمعیت میلیونی "ندا"ها و امثال او چنین فرصتی ندادید.
تو برای مرهم نهادن بر این درد، مشایی را تنها چند ساعت پس از برکناری اش، در جایگاه دیگری منصوب کردی، اما مردم ما چه؟ به نظرت میرحسین را در چه سمتی باید منصوب کنند؟ آیا جایگاهی کمتر از رهبر فکری و معنوی جنبش آزادی خواهی، مردم ما را راضی می کند؟
کاش روزگار در تسهیم سرنوشت کمی عادل تر بود. کاش تو نیز به سزای "استنکاف" یا حداقل تأخیر در اجرای فرمان "ولی امر مسلمین جهان" می رسیدی. اما چندان هم خوشبین نباش. شک نکن که به زودی به مکافات هر آنچه کرده ای خواهی رسید که این وعده پروردگار است.

از مکافات عمل غافل نشو ---------- گندم از گندم بروید جو ز جو