Monday, July 6, 2009

سحرگه نه شه سر نه سر تاج داشت

خونین ترین حوادث در جریان سرنگونی کمونیسم در اروپای شرقی در رومانی اتفاق افتاد. نیکولای چائوشسکو تنها رهبر اروپای شرقی بود که حاضر به پذیرش حکم تاریخ نشد و در برابر جنبش آزادیخواهی ملتش مقاوت کرد و در نتیجه بدنبال سقوط کمونیسم محکوم به اعدام گردید.
دیکتاتور رومانی بمدت 24 سال خود را بعنوان "رهبری" که مردم رومانی هیچ نقشی در انتخابش نداشتند بر آنان تحمیل کرد. او تصور می کرد شکست ناپذیر است و با اتکا بر نیروی نظامی و نیز پلیس مخفی مخوفش "سکوریتاس" قادر است مردمی را که تشنه آزادی اند تا ابد مجبور به پذیرش "رهبری" خود کند.
در دسامبر سال 1989 و در حالیکه نیکولای چائوشسکو در بازدید رسمی از ایران بسر می برد و بعنوان اولین رئیس جمهور یک کشور خارجی بر روی آرامگاه آیت الله خمینی تاج گل نهاده بود، النا همسر و معاون نخست وزیر او دستور کشتار و سرکوب تظاهرکنندگان آزادیخواه شهر کوچک "تیمی سوآرا" را صادر نمود. ده ها تن در این سرکوب جان باختند. چائوشسکو پس از بازگشت از مسافرت رسمی از ایران, ضمن حمایت از کشتار تظاهرکنندگان شهر "تیمی سوآرا" آنان را "خرابکاران خارجی" خواند که "قادر به دیدن پیشرفتهای مردم رومانی نیستند".
چائوشسکو سپس می‌خواست مانند 24 سال گذشته, سخنرانی تهی از حقیقت دیگری را تحویل مردم سرکوب شده رومانی بدهند. اما در میان شگفتی جهانیان, صدها هزار نفر از مردمی که با در دست داشتن عکسهای چائوشسکو و دیگر سمبلهای حزب کمونیست رومانی جهت شنیدن سخنان "رهبر" در میدان گرد آمده بودند ناگهان او را "هو" کردند و بمانند جرقه ای که به انبار باروت سرایت کرده باشد بسوی قصر ریاست جمهوری هجوم بردند.
دادستان در دادگاه به چائوشسکو گفته بود: "تو بهتر بود در همان ایران باقی می ماندی, جای تو در همان جا بود". صحنه محاکمه و سپس تیرباران دیکتاتور رومانی و مقاومت او و همسرش النا قبل از اجرای حکم از تلویزیون رومانی و دیگر کشورهای جهان پخش شد. چائوشسکو تنها هفته قبل از روز اعدامش بعنوان "رئیس جمهور رومانی" میهمان دولت ایران بود. توضیحات بیشتر

No comments:

Post a Comment